zondag 16 september 2018

De laatste dag en de langste dag...

Na 3 mooie dagen in Maleisië en Thailand hebben we nu, jammer genoeg, onze laatste afsluitende dag op zee. Het waren 3 lange dagen van boord, dus besluiten we vandaag niet te veel meer te doen. Het weer zit mee en de zee is heel kalm, dus wordt het nog wat relaxen terug richting Singapore.


Na een tip van onze Engelse vrienden ontbijten we vandaag in de Diamond Lounge, wat we nog niet eerder gedaan hadden. Lekker rustig. Daarna worden de eerste spullen al ingepakt, want ja ook dat hoort bij het einde van een vakantie.


Daarna genieten we nog wat van onze laatste uren en het weer zit mee dus gaan we aan dek.






In de namiddag hebben we nog één productieshow te goed, die we op de eerste cruise niet hebben gezien en dat is de Ice Odyse show. Voyager of the Seas is het enige schip in Azië momenteel dat een ijspiste aan boord heeft. Als er geen show's zijn kan je zelf de schaatsen aanbinden, maar het risico op een gebroken been lopen we liever niet.

De internationale cast bestaat uit topschaatsers uit Canada, USA, Rusland en China.
Als er einde contract vervangingen zijn, hebben de nieuwkomers één week om de gehele show in te studeren.










's Avonds gaan we een laatste keer lekker eten en de lamsbouten met muntgelei gaan weer vlot de deur uit. We nemen afscheid van het hard werkende dining team en zij nemen afscheid van ons op hun manier... (zie filmpje met geluid)


Vrijdagmorgen is het dan zo ver, we moeten van boord en de langste dag van de vakantie begint... de terugreis. Onze terugvlucht met Finnair vertrekt echter maar pas net voor middernacht, dat zou dus betekenen dat we zo'n 15 uur moeten wachten op Changi Airport. Wie mijn voorbereiding gelezen heeft weet ook dat vanaf vandaag de formule 1 grand prix gereden wordt in Singapore en dat ik dit te laat had gezien anders hadden we ook dit weekend nog in Singapore gebleven om dit te beleven. Alle Engelsen aan boord doen dit echter wel. Vandaag vrijdag zijn de eerste trainingsritten en om dan toch een klein beetje de sfeer op te snuiven besluiten we ipv op de luchthaven te zitten niksen toch nog te proberen een ticket hiervoor te bemachtigen.



We zitten natuurlijk met het probleem van onze reiskoffers. Gelukkig is er op Changi Airport, als sinds 2013 jaarlijks uitgeroepen tot beste luchthaven ter wereld, de mogelijkheid om je bagage te laten bewaren zodat je nog de ganse dag vrij hebt. Volgens de info op internet zou er op de luchthaven ook een ticket office zijn waar ze F1 tickets verkopen. De afstanden op Changi zijn iets groter dan op Zaventem dus wij na het afgeven van de koffers tot daar. Na een kwartier komen ze daar tot de constatatie dat de tickets die wij nodig hebben, enkel voor vrijdag, daar niet meer verkrijgbaar zijn maar enkel nog in de officiële ticketshop in het centrum van Singapore... Volgende missie dus.


Uiteindelijk vinden we het Raffels City Center en na ongeveer een uurtje aanschuiven en wachten hebben we ons ticket voor vandaag beet en kunnen we ons naar het circuit begeven. Uiteraard ook daar nog een wachtrij aan de ingang en dit in volle zon... Buiten de formule 1 wagens komen vandaag ook de Porche's en de Ferrari's in actie voor de Asia cup.













Stoffel Vandoorne had alweer een rotdag, de hydraulica van zijn wagen gaf problemen, zo zagen we hem maar 11 rondjes aan het werk. (foto onder)









Rond 20u is het tijd om ons terug via de metro richting Changi Airport te begeven, onze koffers op te halen, in te checken bij Finnair en te wachten op wat de langste vlucht wordt van onze reisgeschiedenis. Een vlucht van 11u30 van Singapore naar Helsinki.

De Airbus 350 brengt ons via de golf van Bengalen, India, Pakistan, Afghanistan, Turkmenistan en Rusland naar Helsinki. Daar hebben we een vlotte connectie voor de laatste 2u30 vliegen naar Amsterdam. We halen onze wagen op bij het Van der Valk hotel en met veel moeite kunnen we de ogen open houden om thuis te geraken. Wat dan volgt is het varkentje met een lange snuit en...



Besluit van deze 3 weken... Het was een bijzonder mooie reis, we zijn heel blij deze cultuur te hebben kunnen zien, voelen, proeven en ruiken. De regen was soms spelbreker maar dit hadden we ergens ingecalculeerd en uiteindelijk heeft het maar een 2-tal dagen roet in het eten gegooid, al bij al niet slecht op 3 weken. We hebben ons in geen enkel land dat we hebben aangedaan onveilig gevoeld, zelfs niet in metro's of achterbuurten waar we terecht kwamen. In denk dat het aantal agenten dat we in 3 weken gezien hebben op één hand kunnen tellen. Vergeleken met New York, daar stond een agent om de 10 meter.

Ons grootste probleem was absoluut de combinatie warmte/vochtigheid... Dit vonden we echt niet fijn. Na een paar minuten in de buitenlucht begin je te zweten als gek en het stopt niet. Heel de dag in natte kleren rondlopen is niet te doen. Iets droog aantrekken is dan goed voor 5 minuten en het begint terug.

We hopen dat we jullie een beetje deze reis hebben kunnen laten meebeleven en vonden het fijn jullie reactie's te lezen. Maandag begint terug de realiteit...

Vele groetjes
Luc & Pascale

woensdag 12 september 2018

Phuket - Thailand...

Onze laatste stop en excursie vandaag. We zijn aangemeerd voor de kust van Phuket in het zuiden van Thailand. We vertrekken alweer heel vroeg vandaag naar het noorderlijker gelegen Phan Nga. Hoofdbezoek van deze trip is de Phan Nga Bay, een wondermooie baai van 400km², met vooral kalksteenrotsen die uit het water lijken te verrijzen en mangrove beplantingen. Wie al gehoord heeft van de Halong bay in Vietnam, dit is een beetje vergelijkbaar.

Hieronder alvast een luchtfoto van de Phan Nga bay van op het internet.



Geen haven in Phuket voor ons cruiseschip dus gaan we opnieuw van boord via de "tenders".



Enige nadeel is alweer de lange busrit van ongeveer 2u alvorens we ter plaatse zijn.
We zien onderweg weer wat tafereeltjes van de plaatselijke gewoontes. Bijvoorbeeld de bromfietsen met aan de zijkant een kraampje, van waaruit ze dan spullen verkopen of een eettentje hebben.










Vuil en rommel op de straten is op vele plaatsen waar wij geweest zijn een enorm probleem. Je kan er niet naast kijken. Singapore en Hong Kong waren wel proper.



Onze koning Filip moet hier ontzettend jaloers op zijn. De duizenden foto's van King Rama X die hier in Thailand de straten sieren.



Onze eerste stop op weg naar de Phang Nga baai is... hoe kan het ook anders een tempel. Het leven in Azië draait om 2 dingen... tempels en eten. We bezoeken de Wat Suwan Kuha Cave tempel. Een boeddhistische tempel. De grot is ook het grondgebied van de Makaak apen. Dezelfde apensoort vind je ook terug op de Rock in Gibraltar.

We hoefden gelukkig niet zoveel trappen te doen als de Batu Caves in Kuala Lumpur. We vonden de tempel binnenin vandaag, trouwens veel mooier dan de Hindoe tempel in KL. Dit had toen voor ons meer iets weg van het sprookjesbos in de Efteling.

Vooral speciaal aan deze tempel is de 15 meter lange liggende Boeddha.





Tot plots naast ons een geschreeuw losbarst... Eén van de apen had een kleine jongen zijn lolly afgepakt. De kleine was er het hart van in. De aap ging op een rots lekker smullen van zijn snoepje.





We wandelen verder naar de tempelgrot.













Ondertussen naderen we alweer het middaguur en gaan we eerst lunchen. Een eenvoudig hotel met lekker buffet, maar met een prachtige locatie aan de waterkant van de Phang Nga Bay.








Na de lunch gaan we aan boord van de passagiersbootjes voor het bezichtigen van de Phang Nga baai. Iets wat we ook gedurende deze reis mochten ervaren is hoe slecht het materiaal hier onderhouden wordt, zelfs een likje verf is soms te veel. Het geeft zo een slordige indruk over Azië, terwijl de landen zelf heel mooi zijn.







Dan zien we gedurende enkele uren een prachtige natuur, die zich gedurende duizenden jaren gevormd heeft. De kalksteenrotsen die uit het water rijzen, begroeid met mangroves en waar zich rosten in gevormd hebben.










We varen dan richting "James Bond" eiland. De ouderen onder u zullen hem zeker gezien hebben. "The Man with the golden gun" met Roger Moore en Christopher Lee.
Het hoofdkwartier van slechterik Scaramanga, was gebouwd in de kalksteenrotsen met vooraan in de kleinste rots het grote kanon. Anders moet u de film nog maar eens bekijken.









Ook van de film het dagboek van Bridget Jones zijn er scenes gefilmd in deze baai.
De originele titel "Bridget Jones's Diary" werd door onze gids Sue in minder goed Engels heel de tijd uitgesproken als Bridget Jones's Diahhrea... heel de bus lag in een deuk, maar Sue had niets in de gaten en bleef maar doorgaan. Uiteindelijk zei ze... jullie moeten het een heel leuke film vinden aan jullie lach te horen. Dat ze het had over platte stoelgang had ze nog altijd niet door :-)


Volgende halte was het enige dorp in de baai. Een moslim drijvend dorp dat aan een kalksteenrots is vast gebouwd. Het enige gebouw dat op vaste grond staat is de moskee. We mochten ook de school bezoeken waar de lessen volop aan de gang waren. De leerkrachten komen elke dag werken met de boot vanaf het vaste land.

















Over de baai zien we regelmatig regenbuien maar onze bootsman weet er vakkundig om heen te sturen.



Je kan je hier ook onder begeleiding met een kayak door de grotten laten varen.




We varen via het mooie landschap na enkele uren terug richting vertrekplaats. We hebben niet veel tijd meer want het tij begint te zakken en dan kan het water op sommige plaatsen maar 90cm diep worden en komen er vele zandbanken boven.





De terugrit met de bus richting Phuket verloopt in het spitsuur, zodat we maar net op tijd zijn om één van de laatste tenders terug naar de Voyager of the Seas te nemen.





Het loopt al tegen 19u aan. Kort nadat we aan boord zijn zet de kapitein koers naar onze laatste bestemming en tevens afstap plaats, terug naar Singapore. We nemen snel een douche en gaan naar de Diamond lounge voor het aperitief waar we kunnen bijpraten met enkele andere Engelse koppels die we ondertussen al wat beter kennen over deze lange, vermoeiende maar zeker mooie dag.

Na het diner gaan we dan ook naar de kajuit en na het videochatten met Dennis en Démi vallen we dan ook haast onmiddellijk in slaap.

Jullie mogen nog één afsluitend blogverslag van onze laaste dagen en terugreis verwachten en dan zit het er hier helemaal op.

Tot dan.